کتاب راه‌آهن سراسر ایران که در 5 شهریور 1317 منتشر گردید (ص 70): در ابتدا از ریلهای 12 متری 33.5 کیلویی (هر متر طول) در شمال ایران استفاده میشد که بدلیل ملاحظات فنی به 36 کیلویی و نهایتا به نوع 38 کیلویی روسی تغییر یافت. - سرعت متوسط ریلگذاری از شمال ماهیانه 23 کیلومتر و از جنوب 25 کیلومتر بود که در برخی روزها 2 کیلومتر هم میرسید. - سرعت قطارهای باری با لکوموتیوهای بخار 0-5-1 بار محوری 16 تن به 50 محدود شده بود و سرعت قطارهای مسافری با لکوموتیوهای 0-3-2 با بار محوری 15 تن به 100 کیلومتربرساعت محدود میشد، (تعداد تراورس در هر کیلومتر بر حسب موقعیت و وجود پیچ، شیب و تونل در نوع فلزی از 1280 تا 1440 و تعداد تراورس چوبی از 1360 تا 1520 انتخاب میگردید). - در فصل وسایل نقلیه (ص 107): برای روسازی سبک با ریل 33 کیلویی 12 متری، 14 تراورس (1167 عدد بر کیلومتر) و برای روسازی متوسط با ریل 38 کیلویی، 17 تراورس (در قوس 19 اصله) برای تحمل بارمحوری 15 تن (محورهای متحرک) مناسب بود. در دیگر کشورها برای بارمحوری تا 18 تن از روسازی سنگین با ریل 45 کیلویی و 21 تراورس استفاده میشد. - فصل 6 کتاب تکنولوژی روز راه‌آهن ژاپن (Japanese Railway Technology Today) که از سوی مرحوم چوبینه (تین 252794) تامین و از سوی انجمن مهندسی راه‌آهن ترجمه و منتشر گردید تحت عنوان مکانیزم خطوط راه‌آهن چنین بیان میکند: اولین خطوط ژاپن شامل ریلهای دوسر متقارن بودند ولی اندکی بعد در 1880 ریلهای ته صاف فولادی غیرمتقارن 30 کیلویی با طول 7.3 متر جایگزین آنها گردید، بعدها وزن و طول ریلها افزایش و اکنون خطوط شینکانسن از ریل 60 کیلویی استفاده میکنند. - اکنون مقاطع پرتقاضای ریل تولیدی سازندگان سنگین‌تر شده که بعنوان مثال وزن طولی محصولات شرکت ژاپنی نیپون استیل (Nippon Steel) با سابقه تولید ریل از 1901 بین 37 تا 68 کیلوست که در طول 150 متر تولید میگردد (تین 307252). ریلهای تولیدی با استانداردJIS با وزن 37 تا 60 کیلوبرمتر و ریلهای تولیدی با استاندارد AREMA با وزن 57 تا 70 کیلوبرمتر هستند، - تنها ریل تولیدی با استاندارد GOST، 65 کیلویی است و ریلهای استاندارد UIC در دو نوع 54 و 60 کیلویی تولید میگردند. - این شرکت 7 نوع تستر ریل (سرعت بالا، خمش و خستگی، ایجاد خرابی و سایش ... )، سیمولاتور و دستگاه جوش سربسر دارد. - عمر ریل 68 کیلویی (AS68) که در خطوط مستقیم راه‌آهن معدنی BHP با بارمحوری بیش از 40 تن (تین 269688) و طی 25 سال (1980 تا 2005) از 350 میلیون تن ناخالص به 1800 میلیون تن ناخالص یعنی بیش از 5 برابر رسیده (تین 229985) در حالیکه عمر چرخ واگنها در این مدت 5.6 برابر شده، علاوه بر بارمحوری به سرعت و کیفیت خط هم بستگی دارد (تین 259843). - کتابچه آماری حقایق راه‌آهن 2008 (تین 294948) در صفحه 48 به وزن ریلها در خطوط راه‌آهنهای کلاس 1 آمریکا اشاره نموده که در 8 طبقه (کمتر از 89 تا بیش از 150 پوندبریارد و تقریبا بین 40 تا 74 کیلوگرم‌برمتر) بوده و بالاترین سهم (61%) متعلق به محدوده وزنی 130 تا 139 پوندبریارد (61 تا 69) و متوسط 65 کیلوگرم‌برمتر و متوسط وزنی طولی کل کمتر از 63 کیلو بود. - با توجه به طبقات 9 گانه خطوط آمریکا با سرعت 24 تا 322 کیلومتربرساعت برای قطارهای مسافری که 5 طبقه اول بین بار و مسافر مشترک است (تین 283757) میتوان گفت که ریلهای سبک برای خطوط کلاس پایین با سرعت کم استفاده میگردد. - بر اساس فصل 5 کتابچه (Track compliance Manual- Track safety Standards Classes 1 through 5) حداکثر سرعت مجاز قطارهای مسافری در طبقات 1 تا 5 طبق جدول ص 18 به ترتیب برابر است با: 15، 30، 60، 80، 90 مایل‌برساعت که برابر است با 24، 48، 96، 128 و 144 کیلومتربرساعت (و برای قطارهای باری برابر است با: 10، 25، 40، 60، 80 مایل‌برساعت). - با توجه به منحنی پیوست یادداشت (رابطه بارمحوری و سرعت ... تین 259843، مورخ 14020521) بار محوری مجاز ریل 54 کیلویی با جوش طویل با بدترین کیفیت نگهداری در سرعت 60 بیش از 28 تن و در بهترین شرایط خط حدود 35 تن است که در سرعت 100 کیلومتر به 26 و 32 تن و با ریل 60 کیلویی و سرعت 60 این اعداد به 35 و 42 تن بالغ خواهد شد (تین 259843). - در استاندارد 713، طراحی تراورس: بار محوری 25 تن برای سرعت 120 به 22.5 در سرعت 200 کاهش مییابد (تین 269463).